Taal
Nog één keer benadrukken dat – en waarom – het nuttig en belangrijk is te weten waar de
klemtoon in het Russisch valt. En hoe die wetenschap je helpt, bij zowel de spelling van het woord крокодил (krokodil) als de uitspraak van namen zoals Tolstoj.
Klemtoon (Ударение)
Taal
Een van de
8 common mistakes every Russian language learner makes volgens Russia Beyond (2018). Met daarbij een ‘Word of warning: It takes a VERY long time to get accustomed to the stresses on Russian words At times, you’ll be confronted with a new word and have absolutely no idea how to pronounce it.’ Geen stress: dit gaat helpen, en zal de zaak bespoedigen.
In navolging van de introductie op
bijvoeglijk naamwoorden. Waarin werd geopperd ze te oefenen met tegenstellingen of
antoniemen (in het Russisch антонимы). Ze werden er niet bij geleverd toen en daar. Hier en nu alsnog.
Nuttig, handig, interessant: bijvoeglijk naamwoorden zijn overal en onvermijdelijk. Dus is het zinvol, lonend, boeiend, aantrekkelijk, noodzakelijk et cetera om er sprekend en schrijvend mee te kunnen werken. Daarvoor zijn twee dingen nodig.
Gemak dient de mens. En de talige mens (sprekend of tikkend/swypend/schrijvend) is gediend met shortcuts in de vorm van afkortingen, inkortingen en
acroniemen. Die zijn populair in elke taal, want waarom lang doen als het kort kan.
Over Russische woorden wordt heel wat gestruikeld. Vanwege niet weten waar de klemtoon ligt, door die vreemde klanken, of omdat het gewoon
tongbrekers zijn. Wat nogal overdreven klinkt, maar zo heet het nou eenmaal. Hier moeilijke en lange woorden waarover je je tong (niet) breekt.
In wat voor tijden leven we? Een mens vraagt het zich in deze tijd wel af. Voor een antwoord in het Russisch (of ter afleiding van de tijden) eerst maar eens de namen van de maanden en dagen leren. Hier zijn ze bij elkaar gebracht, met als bonus wat etymologie en grammatica erbij.
Zoals gesteld (
hier), meestal is niet moeilijk te bepalen of een woord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is. Het wordt alleen een beetje ingewikkeld als het eindigt op het zachte teken, de мягкий знак of ь, en zulke woorden zijn er veel. Alvast handig is dit: ze zijn nooit onzijdig. Voor wat de rest betreft – mannelijk of vrouwelijk –, deze regels wijzen je de weg.
Vragen stellen is niet moeilijk in het Russisch. Het enige verschil tussen vraag en mededeling kan de toon zijn. Ivan gaat naar de universiteit: Иван идёт в университет. Het enige wat nodig is om van dat bericht een vraag te maken is een vragende toon als je spreekt, en een vraagteken bij schrijven of tikken.
De ‘gewone’ vormen van de Russische persoonlijk voornaamwoorden (die in eerste naamval) leer je snel of ken je misschien al. Ik = я, jij = ты, hij = он, zij (enkelvoud) = она, het = оно, wij = мы, u/jullie = вы, en zij (meervoud) = они. Die woorden veranderen per naamval; wel zijn er binnen die veranderingen veel overeenkomsten.
Elk zelfstandig naamwoord in het Russisch is mannelijk, vrouwelijk of onzijdig. Je moet altijd weten in welke categorie het valt, en meestal is dat niet moeilijk. Woorden die eindigen op een klinker zijn mannelijk, woorden die eindigen op а of я zijn vrouwelijk, woorden die eindigen op о of е zijn onzijdig.
Klanken plakken
Taal
Russisch is een fonetische taal. Zoals je woorden uitspreekt, zo schrijf je ze. Hoe ze zijn geschreven, vertelt hoe je ze uitspreekt. Elke letter heeft een eigen klank en houdt die in de meeste gevallen. Anders dan Nederlands en Engels, is het Russisch daar behoorlijk consequent in.
(Afbeelding © Gummbah)
(Afbeelding © Gummbah)
Woordenschat
Taal
Een kort gedicht (het heet ‘Woordenschat’) van Jaap van Lakerveld gaat zo:
Een man wiens kleine woordenschat
ik minstens op zes woorden schat
zegt tot de vrouw die hem bemint
als zij hem vraagt hoe hij haar vindt
‘Ik heb daarvoor geen woorden schat’
